In onze samenleving hoor je vaak ouders spreken over de problemen van hun kinderen. Veel kinderen worden in hokjes gestopt en krijgen stempels (lees: diagnoses). Zodra een kind iets heeft waarvan men denkt dat het "afwijkt" van de norm, wordt er gezocht naar welk "probleem" het kind heeft.
Maar wat is de norm? De wereld waarin jij bent opgegroeid, de normen en waarden die jij van huis uit hebt meegekregen, de (directe) vrienden om je heen—iedereen heeft zo een eigen lat waarmee gemeten wordt en waarvan jij denkt dat iets "normaal" of "niet normaal" is. Echter, er bestaat geen normaal of niet-normaal (maar die blog is voor later 😉).
Jouw kind spiegelt alleen maar zijn omgeving. Een baby wordt geboren en is nog verbonden met alles om zich heen: de natuur, de spirituele wereld. De baby staat volledig open en voelt alles. Naarmate het opgroeit, wordt dit door de omgeving vaker afgewezen en in een bepaalde richting geduwd, waardoor een kind steeds meer vervreemdt van zijn gevoel. Het lichamelijke voelen wordt verplaatst naar het mentale denken. We "moeten" presteren, we moeten op vijf sporten zitten, we moeten vier keer per jaar op vakantie, het kind moet een hoge opleiding volgen, enzovoort.
Een kind dat bijvoorbeeld wordt bestempeld met ADHD spiegelt alleen maar een van zijn ouders. Waarom is het kind druk? Wil hij misschien meer aandacht—en dan echt aandacht (geen ouder met een telefoon op de bank of een "ik ben te druk" ouder). Maar verbondenheid, een ouder die hem ziet en echt verbinding maakt? Was de ouder vroeger zelf druk? Misschien heb jij als ouder veel stress en uit jouw kind dit door druk te doen. Wanneer de ouder verandert, verandert het kind ook. En niet andersom zoals vaak gedacht wordt. Wilde jij vroeger niet naar school omdat je gepest werd? Grote kans dat jouw kind ook niet naar school wil, omdat jij dit onbewust nog bij je draagt.
Met de reversiemethode die ik toepas in mijn praktijk gaan we kijken wat er speelt bij het kind (waar jij je aan ergert of wat jij over jouw kind zegt), maar we gaan aan de slag met de ouder. Ergens daar in het verleden ligt de oplossing.
Wat is de Reversiemethode?
De Reversiemethode is een methode door middel van spiertesten, die zich richt op het begrijpen en helen van de emotionele en psychologische wortels van gedragsproblemen bij kinderen door te werken met de ouders. Kinderen dragen vaak de onbewuste stress, angsten en onverwerkte emoties van hun ouders en spiegelen deze. In plaats van het kind te behandelen als het probleem, richt de Reversiemethode zich op de ouders.
Tijdens de sessies onderzoeken we door middel van spiertesten de patronen en overtuigingen die je als ouders hebt ontwikkeld vanuit hun eigen kindertijd. We gaan kijken hoe dit bijdraagt aan het gedrag van je kind. Door bewustwording en verandering bij de ouder, kunnen we positieve veranderingen teweegbrengen in het gedrag van het kind. Dit proces bevordert niet alleen een diepere verbinding tussen ouder en kind, maar draagt ook bij aan meer ontspanning en plezier in het gezin.
Reactie plaatsen
Reacties